شاهرود گویی خود به‌تنهایی، قاره‎ای کوچک است، چرا که با طی کمترین مسافت و زمان، رؤیای سفر در کمترین زمان ممکن به چند قاره را فراهم می‌کند:
با پیمودن مسافتی کمتر از 50 کیلومتر در جهت شمال به منطقه‌ای سرسبز با پوششی جنگلی و اقیانوسی خروشان از ابر می‌رسید که جنگل ابر نام دارد، جایی که دسترسی و رؤیای رسیدن بشر به ابر، بدون پرواز تحقق می‌یابد، انسان پا در زمین دارد ولی با دستانش هاله‌های ابر را شکار می‌کند و اینجاست که رؤیا و واقعیت در هم می‌آمیزد. در جوار جنگل بی‌نظیر ابر، جنگل مخمل‌گون و چشمه‌های جوشان و درختان قطور سر به فلک کشیده جنگل‌های کهن اولنگ و قطری واقع است.

اگر 120 کیلومتر به سمت جنوب طی شود، مناظر بی‌نظیر کویری رویت می‌شود و لحظه‌ای با خود می‌اندیشید که قدم بر صحرای حجاز نهاده‌اید: درختان نخل سر برافراشته، شنزارها و رمل‌های کویری و تردد شتر در این سرزمین ...

اما اگر دلتان هوس گذران یک روز آفریقایی را دارد، بهتر است سری به منطقه خارتوران در جنوب شرقی شاهرود بزنید، خارتوران که به آفریقای ایران شهرت دارد، بزرگ‌ترین زیست کره ایران و زیستگاه یوزپلنگ آسیایی و گورخر آسیایی و زاغ بور است. بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی رنج سفر در کویر را بر خود هموار می‌کنند و تنها برای دیدن این جانوران عازم این منطقه می‌شوند.

در این منطقه و اقلیم در حاشیه کویر، شاهد شن‌های روان و تپه‌های ماسه‌ای هستید و روستاهایی که در محاصره شن قرار دارند و مناظری از ابوظبی را در اذهان زنده می‌کند.

در فاصله 33 کیلومتری غرب شاهرود، روستای مجن که با معماری خاص و پلکانی خود لقب "ماسوله کویر ایران" را از آن خود کرده، قرار گرفته، و به‌واسطه گل‌اندود کردن خانه‌هایش با خاک رس قرمزرنگ، نگینی سرخ در دل کویر و در دل دامنه‌های البرز شرقی را فراهم کرده است. شهری که با نم باران، بوی گل و گاه‎گلش تمام شهر را فرا می‌گیرد و روح انسان را به آسمان روانه می‌کند.

یکی از بینظیر‌ترین و رنگی‌ترین چشمه‌هایی که در ایران یافت می‌شود، "چشمه مجن" است. این چشمه‌ خاص در 25 کیلومتری شمال شاهرود و در میان شکاف دره‌های شاهوار واقع شده و آب آن گوگردی است.